Srogi tytuł :) świetnie napisany, kwantowo lekkim piórem, gwarantuje efekty relatywistyczne podczas czytania. Niezły kwark musi być z tego autora, nie wiem z jakiej czarnej dziury on się urwał. Popularnonaukowość jest w idealnych proporcjach, nie przygniata fachowym i "branżowym" slangiem, ale nie upraszcza nadmiernie tylko raczej oferuje jakieś życiowe porównanie typu obs*ana przez ptaki ławka w parku, żeby zobrazować jakieś zjawisko :) Czytając czułem się raczej jakbym gawędził – a raczej słuchał – dobrego znajomego, który jest kozakiem z fizyki i nerdem tematu, ale takim charyzmatycznym i sypiącym sucharami a nie jakimś zamkniętym laboratoryjnym przysłowiowym jajogłowym. Gościu ma swoje zdanie i nie będzie ono strawne dla wszystkich. Jeżeli nie potrafisz nieco głowy otworzyć na inne punkty widzenia, to ta książka bardzo NIE jest dla Ciebie. Żałuj w takim przypadku, bo ominęła Cię właśnie świetna lektura.

Jak to się świetnie czyta. Przystępny język dla zwykłego laika, sporo ciekawostek. Po lekturze inaczej spojrzysz na otaczającą Cię rzeczywistość i zdasz sobie sprawę z rzeczy których do tej pory nie zauważałeś/łaś. Polecam!

Liczyłam na coś więcej. Książka w głównej mierze prezentuje ograniczony światopogląd autora i jego oderwanie od rzeczywistości. Autor podkreśla wielokrotnie swój wyższościowy stosunek do filozofii, zupełnie przy tym nie zauważając, że sam jest przedstawicielem filozofii fyzykalizmu/materializmu. Spodziewałam się więcej fizyki objaśnionej w przystępnej formie jak to miałam okazję oglądać w wykonaniu autora na yt, a mniej filozofowania nt. wyższości matematyki nad innymi sposobami opisu rzeczywistości. Czekam zatem z niecierpliwością aż autor wyrazi matematycznie doświadczenie zapachu w miejskim szalecie (spojler: jeszcze nikt nie opisał tak bliskich nam ludzkich doświadczeń równaniem matematycznym, ale autor doświadcza najwyraźniej jedynie równań).

To nie jest trudna książka. Od czytelnika wymaga tylko jednego: otwartego umysłu. Nie trzeba mieć wiedzy fizycznej czy matematycznej. Autor ma dar tłumaczenia wszystkiego w prosty sposób, więc wystarczy przeczytać. Najtrudniej jest zaakceptować fakt, że to wszystko tak właśnie działa, bo pozornie mamy do czynienia z innym obrazem świata. Ale jak dotąd wszystkie eksperymenty udowadniają, że jest tak jak przedstawia to Andrzej Dragan. Zacząłem się zastanawiać nad kwantową naturą świata i kombinować jak tu dokonać pomiaru tak, żeby się okazało, że wygrałem w Totka :).

Książka napisana przez inteligentnego człowieka, mocno z jego punktu widzenia ale ciekawego punktu widzenia. Jak ktoś jest prostym knurem i myśli że się wszystko najlepiej to zdecydowanie nie dla niego. W ciekawy i przystępny sposób przedstawia zagadnienia z teorii względności i kwantów. Sceptyczne nastawienie do religii autora, dużo o swoich doświadczeniach i spostrzeżeniach o otaczającej rzeczywistości, ciekawie o mrówkach, osobistych przygodach, o tym jak ukraść karty z automatu telefonicznego. To nie jest typowy belfer akademicki, oryginalny człowiek, niestandardowo myślący, ewenement w naszym zdebilniałym społeczeństwie.

Rewelacyjnie się tę książkę czyta... miejscami odnoszę wrażenie że autor jest /występuje niczym rozmówca - świetnie opisuje trudne tematy -co do zasady ..

Dobrze się czyta, choć autor ma irytujący styl pisania. Jestem już w połowie, a wciąż nie wiem jaka jest przewodnia myśl tej książki, jaka intencja. Może autopromocja;-)? W każdym razie jest tam zbitek interesujących informacji (np. dlaczego ptaki szybko ruszają głowami). Czy Einstein to wiedział?

Pewnie treść interesującą jak wiedzą dr. Dragana. Jeszcze nie czytałem. Sme wykonanie książki dobrej jakości ale nie to się w niej liczy 😉

Profesor Andrzej Dragan to człowiek nie z tej ziemi, dosłownie i w przenośni, polecam ksiazki jak i wykłady, tak zwięźle i rzeczowo nie potrafi chyba nikt , jeszcze raz polecam wszystkim, zarówno początkującym jak i zaawansowanym w tematach kwantowych

Ciekawa książka, formą różniąca się od każdej innej. Dobrze się czyta.

Jestem bardzo mocno rozczarowany tym dziełem. Zamiast fizyką "awtor" zajmuje się głównie filozofią. O samej fizyce jest jakieś 50 stron, może tylko niewiele więcej. To właściwie "AntyKatechizm". Dragan wybiera to co mu pasuje, resztę pomijajjąc. Np negację "inteligentnego projektu" w doborze naturalnym. Czy to, że samochód jedzie wyklucza kierowanie nim przez kierowcę??? Gragan profesorowi Michio Kaku powinien buty czyścić!

Czarny humor jest jak nogi. Nie każdy ma... ;) Jeśli ktoś "czuje" ten dowcip to książka jest dla niego. Dla mnie REWELACJA. Polecam zresztą dla zainteresowanych granicami poznania we współczesnej fizyce inne pozycje (wykłady itp.) tego autora

Sto dwadzieścia lat temu świat fizyki stanął na głowie, po dziś dzień nie przestaje się w niej kręcić gdy odkrywamy kolejne zagadki wszechświata. Dzięki takim naukowcom jak Andrzej Dragan, nie pozwalamy ponieść się fantazjom, skupiając się na poszukiwaniu prawdy. Bez ubierania informacji w przesądy i wierzenia, demaskujemy naszą poznawczą ułomność, co daje cień szansy na kolejne, wiekopomne odkrycia. Dziękujemy Panie Andrzeju za te sole trzeźwiące, ukryte na kartach Pana książek, oraz licznych wykładów.

Świetna książka! Super się czyta. Ale jeśli oglądaliście kilka wywiadów z A. Draganem na YT to niestety dużo treści pokrywa się z książką i już nie na takiej radości z czytania.

Myślałem że to druga część, a to to samo tylko coś tam dodane i poprawione jakieś błędy. Ale i tak warto bo przynajmniej przeczytałem drugi raz a fajnie się to czyta i coś tam człowiekowi zostaje w głowie.