Bezpośrenia kontynuacja wydanej w 2003 roku gry Need for Speed: Underground, która wpisując się w nurt popularności filmowej serii Szybcy i Wściekli oraz fascynacji nielegalnymi wyścigami samochodowymi, okazała się ogromnym sukcesem komercyjnym i jedną z najwyżej dotąd ocenianych odsłon niezwykle zasłużonego dla gatunku cyklu Need for Speed. Za powstanie gry odpowiada ponownie kanadyjski oddział koncernu Electronic Arts, odpowiedzialnego za serię od momentu jej powstania. Podobnie jak poprzednia część serii, Need for Speed Underground 2 ukazał się na szerokiej gamie platform sprzętowych, wliczając w to komputery PC, konsole Xbox i PlayStation 2 oraz przenośne i stacjonarne konsole firmy Nintendo. Fabuła Akcja Need for Speed: Underground 2 osadzona została w całkiem nowym mieście Bay View, jednakże fabuła gry stanowi bezpośrednią kontynuację wydarzeń, ukazanych w poprzedniej odsłonie serii. Niepokonany w Olimpic City (miasto z pierwszej części gry) bohater staje się niewygodny dla swoich byłych oponentów, którzy postanawiają pozbyć się go raz na zawsze. Nasz protagonista trafia do szpitala, zaś po półrocznej rehabilitacji postanawia zemścić się na swoim oprawcy. W tym celu udaje się do wspomnianego Bay View, będącego prawdziwym rajem dla wszystkich maniaków tuningu oraz nielegalnych wyścigów ulicznych. Tam zyskuje sobie przychylność menadżerki Rachel Teller (granej przez Brooke Burke) oraz byłej dziewczyny swojego antagonisty Caleba – Nikki Morris (w tej roli Kelly Brook). Mechanika Mechanika rozgrywki w Need for Speed: Underground 2 stanowi wydatne rozwinięcie większości rozwiązań znanych z poprzedniczki, choć jednocześnie twórcy postawili tu na znacznie większą swobodę zabawy, typową np. dla serii Grand Theft Auto czy Driver. W trakcie gry możemy bowiem swobodnie eksplorować skąpaną w mroku metropolię, podzieloną na pięć sporej wielkości dzielnic, do których dostęp uzyskujemy sukcesywnie w miarę postępów rozgrywki. Oprócz uczestnictwa w kolejnych wyścigach związanych z warstwą fabularną gry, możemy też wyzywać na pojedynki innych, napotkanych przypadkowo kierowców i samodzielnie odkrywać ciekawe miejsca, takie jak lokalizacje sklepów z częściami samochodowymi czy miejsca zbiórek entuzjastów nielegalnych wyścigów. W porównaniu do pierwowzoru, w grze pojawiło się kilka zupełnie nowych trybów rozgrywki. Oprócz typowych dla gatunku wariantów, takich jak Sprint, Circuit, Drag czy Drift, możemy także sprawdzić się w kilku nietypowych trybach np. Outrun (wyścig bez ustalonej trasy, w którym musimy oddalić się od rywala na co najmniej 300 metrów), Showcase (jazda na czas do określonego miejsca, lecz bez narzuconej z góry trasy), Street-X (krótkodystansowy wyścig na okrążenia, odbywający się na torach używanych do Driftu) oraz URL, czyli Underground Racing League (złożone z kilku wyścigów zmagania sześciu kierowców na torze lub lotnisku). Najważniejszym elementem Need for Speed: Underground 2 pozostały oczywiście same maszyny, a także niemal nieograniczone możliwości ich tuningu – zarówno optycznego, jak i mechanicznego. W grze pojawiło się łącznie trzydzieści licencjonowanych i wiernie odwzorowanych samochodów podzielonych na klasy, w tym także nieobecne w poprzedniczce SUV-y. Znaczącemu rozbudowaniu uległ system tuningu, a odblokowywane w miarę postępów rozgrywki części nabywać możemy w czterech typach sklepów: Body Shop, Performance Shop, Graphics Shop oraz Car Specialities Shop. Sam model jazdy został nieco urealniony, choć nadal jest to model czysto zręcznościowy, w którym podczas kolizji czy dachowań uszkodzeniu ulegają co najwyżej szyby. Jednocześnie obniżono też nieznacznie stopień trudności zabawy i zmniejszono dotychczasowe różnice pomiędzy jego kolejnymi poziomami. Tryby gry Podobnie jak poprzedniczka, także i NFS: Underground 2 oferuje opcję zabawy w trybie multiplayer, przeznaczonym tym razem dla maksymalnie sześciu graczy. Opcja ta zarezerwowana została jednak wyłącznie dla użytkowników wersji PC oraz Xboksa i PlayStation 2. Kwestie techniczne Wydany na platformie PC, PS2 itd. Need for Speed: Underground 2 odznacza się atrakcyjną, w pełni trójwymiarową oprawą graficzną, będącą wyraźnym krokiem do przodu w porównaniu do wydanej niemal dokładnie rok wcześniej poprzedniczki. Jako że akcja gry toczy się w całości nocą, autorzy położyli spory nacisk na jak najwierniejsze odwzorowanie uroków nocnego miasta, a podczas zabawy oglądamy całą feerię efektów świetlnych i migających neonów, a także realistycznie połyskujące karoserie samochodów, odbicia w mokrym asfalcie czy efekt charakterystycznego rozmycia, towarzyszący nam po użyciu butli z podtlenkiem azotu. Całość uzupełnia typowa dla serii Need for Speed „przebojowa” ściezka dźwiękowa, na której znalazły się licencjonowane utwory takich wykonawców, jak Snoop Dogg, Xzibit, Paul van Dyk, Killing Joke, Ministry, Queens of the Stone Age, Mudvayne oraz Helmet.
szybszy kontakt: bit.ly/PixelGames
